Wat mij als natuurkundig ingenieur allang bezig houdt, is dat er een antwoord zou moeten komen op de kwestie van de entropiedood in de natuurkunde. De entropie is een maat voor wanorde.

……. meer uitleg in het boek

Alle energie van ons heelal zou uiteindelijk genivelleerd worden tot er geen potentiaalverschillen meer zijn. Alles is dan met elkaar doortrokken tot één brij of gaswolk, zonder vorm of uitdrukking. Vanuit de biologie weten we dat dit niet zo is, hetgeen tot de slotsom leidt dat de natuurkunde nog niet rond is.

Omdat ik denk dat dit met de inspiratieve geest te maken heeft, ben ik zoekend gaan schrijven naar een logisch en begrijpbaar antwoord.

Ik heb daarbij de metafoor gebruikt van waarom de mens niet bederft als een pot mayonaise die naast de koelkast met open deksel vergeten wordt. Dit omdat de mens net als mayonaise veel vetzuren bevat. Na onze dood bederven we net zo.

Tijdens dit schrijven kwam ik allerlei zaken tegen die ik niet van te voren bedacht had. Zo kwam ik bijvoorbeeld op het vraagstuk van de keuzevrijheid en moest daarop eerst een antwoord vinden, alvorens verder te kunnen. Zo heeft het hele script zich ontwikkeld. Ik kwam steeds weer op nieuwe vragen die om een antwoord vroegen. De vragen zijn steeds leidend geweest.

Uiteindelijk kon ik me er doorheen worstelen om tot een uiteindelijk antwoord te komen.

…. uitgebreider in het boek.